การมีลูกมันก็เป็นความสุขของคนที่เป็นพ่อเป็นแม่ทุกคนอยู่แล้ว ต้องบอกเลยว่าไม่มีพ่อแม่ของไหนที่ไม่รักลูกของตัวเอง มีแต่ลูกๆเท่านั้นแหละที่ชอบทิ้งพ่อแม่ให้อยู่ตามลำพังเสมอ
และวันนี้ทางเราก็มีข้อคิดสอนใจดีๆมาให้ทุกคนได้อ่านกันกับ เหตุใดเรานั้น จึงมีเวลา อยู่กับลูกได้เพียง 10 ปีแรกเท่านั้น ลองตามไปอ่านดูกันนะคะ
เรานั้น มีเวลาอยู่กับลูกเพียง 10 ปีแรกเท่านั้นน่ะ เรามีเวลาที่จะอุ้มลูกนอน 6 เดือนแรก แล้วหลังจากนั้น เขาจะนอนได้เองแล้ว
เรานั้นเพียง มีเวลาอุ้มลูกเดินเพียง 1 ปีแรก แล้วหลังจากนั้นแล้ว เขาจะเดินได้ของเขาเอง เรามีเวลากอดลูกเล่นได้นานๆเพียง 2 ปีแรก เท่านั้น
หลังจากนั้น แล้วนั้น เขาจะไม่ยอมให้เรากอดนานๆ เรามีเวลาพูดให้ลูกฟังตลอดเพียง 3 ปีแรกเอง แล้วหลังจากนั้นแล้ว เขาจะไม่ฟังเราพูดแล้ว
เรานั้นมีเวลาอยู่กับลูกตลอดได้เพียง 10 ปีแรกเท่านั้น แล้วหลังจากนั้นไป เขาจะไม่ยอมอยู่บ้านกับเรา และก็อยากอยู่กับเพื่อนมากกว่าอยู่กับเราซะอีก
เรานั้นจะมีเวลาดูแลลูกได้เพียง 15 ปีแรก หลังจากนั้นเขาอาจไม่อยากให้เราดูแลเขาอีก และเขาก็อยากมีชีวิตของเขาเองไปซะงั้น
ผ่านไป 30 ปีแล้วนั้น หลังลูกเกิด เราอาจจะไม่ได้เจอลูกแล้ว เพราะ “เวลา ” ของใครสักคนอาจหมดลงไป
ทำทุกๆวันนี้ที่ได้อยู่กับลูกให้มีค่าที่สุดไป เพราะเวลานั้น มักจะผ่านไปเร็วเสมอ แม้ชีวิตนั้น จะสั้นเพียงใด แต่ความรักนั้นจะผูกพันยาวไป
ดูแลลูกดีๆนะ
ให้ความอบอุ่นเขาให้มากๆ
ขอบคุณข้อมูล : deedayfashion
