ต้องบอกก่อนเลยว่าการปล่อยวางของคนเราทุกคน ก็คือตัดปัญญาอะไรหลายๆอย่างออกจากชีวิตแล้วไม่มาคิดให้มันรกสมอง เดินหน้าใช้ชีวิตของตัวเองให้มีคุณค่ามากขึ้น ซึ่งมันก็ดีกับตัวเราเองและคนรอบข้างของเรา และวันนี้ทางเราก็จะพาทุกคนไปอ่านข้อคิดสอนใจของการปล่อยวางให้เป็น เพราะทุกอย่างถูกลิขิตไว้แล้ว ตามไปอ่านดูนะคะ
มีทัศนคติอย่างหนึ่งที่เรียกว่า ฟ้าลิขิต มีการผ่อนปรนชนิดหนึ่งที่เรียกว่า ไม่เอ่ยถึงอีก มีการมองให้ปลงชนิดหนึ่งที่เรียกว่า ปล่อยไปอย่างสงบ มีการปลดปล่อยชนิดหนึ่งเรียกว่า ปล่อยไปตามธรรมชาติ
มีสภาวะของจิตใจอันเรียกว่า ปลงทุกอย่าง ทุกชีวิตบนโลกนี้นั้น หลายเรื่องไม่อาจเป็นดั่งใจหวังทุกอย่าง หลายๆคนคนไม่อาจอยู่กับเราได้ตลอดไป หากคุณใส่ใจอะไรมากไป
จิตใจก็เหนื่อยเปล่าถ้าคุณไปพัวพันก็รั้งจะก่อความรำคาญลองเปลี่ยนมุมมองใหม่จึงจะมีชีวิตที่สบาย เปลี่ยนจากก่อความวิวาท เป็นการก่อความเป็นมิตรย่อมดีกว่า เปลี่ยนจากก่อความขัดแย้ง เป็นการปล่อยวางย่อมดีกว่า หลายคนยิ่งหลายเรื่องราว
ยิ่งยืนหยัด ยิ่งได้มาน้อย ยิ่งใส่ใจ ก็ยิ่งสูญเสีย ไปเร็วขึ้นเท่านั้น ชีวิตคนเราช่างสั้นนัก แล้วทำไมต้องมีชีวิตอยู่กับความเศร้า สิ่งที่ไม่ได้มาก็อย่าไปหวังนัก สิ่งที่คิดไม่ตกก็อย่าไปคิด สิ่งไหนที่มองไม่ทะลุ ก็อย่าไปมองเลย ถือทัศนคติ เปิดใจให้กว้างแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
คนเราต้องรู้จักปล่อยวางไม่ใฝ่หาไม่ครอบครอง ไม่คิดแค้นไม่บ่นว่า มองให้ทะลุถึงสิ่งที่สูญเสียไปปล่อยวางพยายามมีชีวิต กับปัจจุบันให้ดีที่สุดมีชีวิตที่เหลือให้ดีที่สุด ทั้งชีวิตนี้ต้องเรียนรู้เรื่องพรหมลิขิต ปล่อยไปตามพรหมลิขิตคืออะไร พรหมลิขิตไม่ใช่แล้วแต่ แต่เป็นการปล่อยไปตามธรรมชาติ
พรมหาลิขิตไม่ใช่หมดหนทาง แต่เป็นการยอมรับสิ่งที่ถูกกำหนดไว้ พรหมลิขิตคือ เมื่อเผชิญปัญหาก็จะทำให้ดีที่สุด แม้จะล้อเหลวแต่ก็จะไม่เสียใจเลย พรหมลิขิตคือ การเปิดใจให้กว้างในการมองสิ่งที่สูญเสียไปไม่บ่นว่าโทษผู้อื่น เป็นคนจะต้องมีทัศนคติในการมองและทำหน้าที่ของตนเองอย่างดีที่สุดก็พอ
ตั้งใจเดินบนเส้นทางของคุณที่เท้าคุณนำไป ใส่ใจความสัมพันธ์ของคนรอบข้างให้มาก ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรจงยอมรับมันไม่เสียดาย ไม่มีเรียกร้องและไม่เสียใจ กับสิ่งที่เกิดขึ้น มีภูมิปัญญาชนิดหนึ่งเรียกว่ามองให้ทะลุ หนทางสู่ชีวิต ได้มาไม่ชื่นใจสูญไปไม่เสียดาย จงปล่อยให้เป็นตามธรรมชาติยอมรับฟ้าลิขิต
ขอบคุณข้อมูล : aanplearn
