จากกรณีการเสียชีวิต คุณหมอกระต่าย พ.ญ.วราลัคน์ สุภวัตรจริยากุล ถูกตำรวจหนุ่มขับรถชนขณะกำลังข้ามทางม้าลาย เพื่อนๆและครอบครัวต่างก็เสียใจกันหนักมากเลยทีเดียวและในขณะเดียวกันในโลกโซเชียลก็ได้มีการเรื่องพูดประเด็นทางม้าลายและกฎหมายการแก้ปัญหาในบ้านเมือง
ล่าสุด หมอเจี๊ยบ ลลนา ก็ได้ออกมาโพสต์ระบุ ไม่อยากเรียกว่าเกิดอุบัติเหตุ เพราะการเรียกว่าอุบัติเหตุจะถือว่ามันป้องกันไม่ได้ ส่วนตัวยังไม่ซื้อคำว่า จิตสำนึก ทั้งหมดซะทีเดียวเพราะจริงๆคนในประเทศที่เค้าพัฒนาแล้ว ไม่ได้มีจิตสำนึกเหมือนกันหมดทุกคน แต่เค้ากลัวกฎหมาย
และบทลงโทษที่รุนแรงเมื่อทำผิด จึงต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด การแก้ปัญหาที่เป็นไปได้จริงภาครัฐและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงต้องเริ่มต้นมาจากที่โครงสร้าง ไม่ใช่แก้ปัญหาด้วยการมาบอกแค่ว่า ต้องเริ่มจากการปลูกฝังให้แต่ละคนมีจิตสำนึกกันเอง #ส่งหมอกระต่าย #RIPKT #อยากให้เป็นจุดเปลี่ยนประเทศไทย ทั้งนี้ก็มีการร่ายยาวถึงประเด็นนี้ไว้ว่า
ต้องใหญ่โตถึงระดับไหน ถึงจะเปลี่ยนแปลงการคมนาคมขนส่ง และการจราจรในบ้านเมืองนี้ได้? ในเมื่อทุกคนเห็นและรับรู้ปัญหาเหมือนๆกัน
– ทางเท้า/ทางจักรยานต่างๆ ที่ไม่ปลอดภัยและใช้งานไม่ได้จริง
– ทางม้าลายที่มีไว้ให้รถไปก่อน
– ไฟทางสวยงามทั่วประเทศ ต้องติดให้เยอะๆ? เพราะใช้งานจริงมันจะติดบ้างไม่ติดบ้าง
– ทางกลับรถบนถนนใหญ่สายหลัก ในจุดเสี่ยง ที่เกิดอุบัติเหตุซ้ำบ่อยๆ เลยต้องเอาแบริเออมากั้นปิดตาย แต่ไม่มีงบสร้างสะพานกลับรถดีๆสักที
– ใช้งบไปแก้ซ่อมทางรายปี ที่ยังไม่ทันพังก็จะซ่อมวนไปทั้งปี
– ป้าย “ง่วงไม่ขับ”, “ง่วงจอดพัก” เต็มถนนสายหลัก แต่ไม่มีจุดปลอดภัยที่ให้จอดได้
– ป้ายจำกัดความเร็วและป้ายบังคับต่างๆที่ขัดกันเอง (เคยเจอ ป้ายบังคับความเร็ว 30, 60 kph สองป้ายที่ปักห่างกัน 10m จะเอาไง?)
– คนจอดรถกันตรงที่ห้ามจอด หรือไม่ควรจอด (เคยเจอรถบัสและรถตำรวจจอดแช่ค้างคืน กันอยู่หน้าป้ายรถเมล์ที่ทาขาวเหลือง ต้องออกมายืนโบกรถเมล์กลางถนนทุกวัน)
– รถเมล์จอดรับส่งผู้โดยสารที่เลนส์กลาง และ บางทีไม่ต้องหยุดสนิท วิ่งชะลอให้คนวิ่งตาม ขึ้น-ลง เอาเอง
– ขนส่งมวลชนที่ขาดแคลนทั้งปริมาณและคุณภาพ (ยิ่งช่วงโรคระบาดก็ลดรอบ ลดจำนวนไป ให้ยิ่งแออัดอีก)
– ตามมาด้วยปัญหา mc และ taxi เกลื่อนเมือง (รถยิ่งติด และอุบัติเหตุยิ่งมากขึ้น)
– ส่วนที่คิดว่าพอจะสะดวกบ้าง(BTS/MRT) ก็ปรับราคาโครตแพงไปเรื่อยๆ จนคนไม่ไหวกันไปเอง
-ขนส่งมวลชนระบบรางของประเทศที่ห่วย ขนอะไรใหญ่ๆไม่ได้เป็นชิ้นเป็นอัน? เลยต้องใช้รถพ่วงวิ่งขนส่งกันเกลื่อนเมือง
– รถเก่าๆรุ่นที่เคยเห็นตั้งแต่เราเรียนประถม ก็ยังต่อ พรบ. ได้ ออกมาวิ่งกันปกติ
– คนโดยสารรถส่วนตัวอย่างไม่ปลอดภัย ไม่คาดเข็มขัดนิรภัย ซ้อนกันเต็มที่ นั่งกันจนล้นซาเล้ง หรืออัดกันมาหลังรถกระบะ
– คนขี่มอเตอร์ไซค์ก็ยังไม่ใส่หมวกกันน๊อค (ขนาดเห็นว่าเดี๋ยวนี้ใส่ mask กันได้ทุกคน)
– ใบรับรองแพทย์ไปออกใบขับขี่ ที่แทบจะอะไรๆก็ได้หมด เพราะ ตรวจสอบข้อมูลเจ็บป่วยไม่ได้จริง (แบบป่วยรักษา รพ .นี้ แต่ไปขอใบรับรองแพทย์อีก รพ. แจ้งว่าแข็งแรงไม่มีโรคประจำตัว ทั้งที่กินยาคุมอาการอยู่)
– อายุเท่าไรก็ขับรถได้ แม้จะเด็กอายุยังไม่ถึง เกณฑ์ใบขับขี่ หรือแก่จน 80+ แล้ว ก็ยังให้ขับ แม้ว่าจะตัดสินใจได้ช้ากว่าความเร็วรถไปมากก็ ok?
ลองมองรอบตัวว่ามีใครไม่เคยสูญเสียคนที่รัก จากระบบการจราจรของไทย คงจะไม่มี 😢 Bp วันนี้ 25/01/2565 #ส่งหมอกระต่าย #RIPKT #อยากให้เป็นจุดเปลี่ยนประเทศไทย #ประเทศที่คนตายจากอุบัติเหตุจราจรป็นอันดับ3ของโลก
ขอบคุณข้อมูล : jeab_lalana
